Sredinom XIV veka Zeta se nalazila u sastavu carstva cara Dušana, koje je bilo ogromo i prostiralo se od Save i Dunava na severu do Svete Gore na jugu. Nakon Dušanove smrti i dolaska na vlast cara Uroša, na scenu u Zeti stupa porodica Balšić.
Rodonačelnik ove dinastije - Balša, nosi neslovensko ime i nema preciznih podataka o njegovom poreklu. Prvo je, oko 1360. godine, u vlasništvu imao samo Skadar, a onda se proširio sve do Kotora. Njegovi sinovi Stracimir, Balša II i Đurađ su se smenjivali kao vladari posle njegove smrti. Oko 1385. godine, Đurađ Balšić postaje gospodar Zete. On je svojim precima smatrao vladare svetorodne loze Nemanjića i u poveljama pominjao molitve praroditelja „Simeona prvago mirotočca srpskago i Svetago Save". Bio je oženjen Jelenom, trećom od pet kćeri Svetog srpskog kneza Lazara. Dinastija Balšića za vreme svoje vladavine Zetom, poznata je i po podizanju manastira na ostrvima u Skadarskom jezeru.
Na ostrvu Moračniku, južno od Beške, Balša III Đurđević podigao je svoju zadužbinu između 1404. i 1417. godine. U sastavu kompleksa je skladno građena trolisna crkva Sv. Bogorodice, konak, masivna kula-pirg i jedna prostorija uz kulu. Desno i levo od ulazne kapije, proteže se zid koji okružuje manastir. Poslednji u nizu manastira u krajinskom arhipelagu, Moračnik ima visoku kulu, koja je sa obližnjim snažnim pirgom na Tophali služila za odbranu ostalih manastira na ostrvima. Na najvišoj koti ostrva, očuvani su ostaci male crkvice.
Moračnik je rano opustio i dugo bio u ruševnom stanju, kao i većina manastira u oblasti Skadarskog jezera. Revitalizovan je krajem prošlog veka.
