Pitoreskni grad okružen vinogradima, smešten na severoistočnim obroncima Fruške gore, uz Dunav, više od dva stoleća bio je središte duhovnog, političkog i kulturnog života srpskog naroda u Austrougarskoj. Ovde je 1699. godine potpisan Karlovački mir, čuven i po tome što se prvi put u istoriji diplomatije desilo da pregovarači, poput vitezova kralja Artura, sednu za okrugli sto. Uz to, za svaku od strana otvoren je po jedan ulaz, da bi bili ravnopravni. Tu je danas poznata Kapela mira.

Ovaj gradić, muzej pod vedrim nebom, sav je satkan od dragulja istorije, ali mnogi dolaze i zbog "radosti vina", ponajvećma krajem septembra ili početkom oktobra, kad se ovde, u vreme berbe, organizuje veliki grožđenbal. Fina karlovačka vina su još od 18. veka slata na bečki dvor, posebno "ausbruh", "ciparsko vino", "bermet kapljaš" i običan "bermet". Ona se i danas spravljaju u specijalizovanim podrumima i u vrlo ograničenim količinama.

Nezaobilazan je i Muzej pčelarstva porodice Živanović čiji je osnivač Jovan još 1878. osnovao drugu katedru u Evropi i na njoj predavao, što danas čini njegov praunuk Žarko.

TOS 100 dobrih razloga da posetite Srbiju

Prvi put se pominju 1308. godine kao Castrum Karon. Ime potiče od najstarijih vlasnika utvrđenja, porodice De Karon. Turci su 1521. porušili staru tvrđavu. U svom "Putovanju u Carigrad" sredinom XVI veka, Melhior Bezold piše: "Karlovica je velika varošica i čini mi se da od Beča do nje nismo bolje vino pili". Rat Svete lige i Austrije protiv Turske završen je potpisivanjem mira u Karlovcima 1699, a na mestu potpisivanja mirovnog ugovora sagrađena je Kapela mira. Od 1713. u Sremskim Karlovcima je sedište pravoslavne mitropolije. Sve do 1918. predstavlja verski, a delom i kulturni centar Srba u Vojvodini.

Prilikom zemljanih radova u gradu su nalaženi tragovi starih kultura: ostava eneolitskog posuđa, delovi arhitekture i grobovi iz rimskog perioda.

Centar Sremskih Karlovaca je vredna ambijentalna celina, nastala tokom dva poslednja veka. Trg Branka Radičevića, u čijem centru je barokna česma od crvenog kamena iz 1790. godine, uokviruju nekadašnji magistrat — sada Arhiv — u ampir stilu, iz 1805. godine nekoliko starih građanskih kuća iz XVIII veka, apoteka iz 1890. godine, "Stefaneum" i zgrada Arhiva SANU, sagrađena početkom XX veka po projektu Vladimira Nikolića, zgrada Patrijaršije — sada Arhiv Vojvodine — sagrađena 1894. godine, Saborna srpska pravoslavna crkva, sagrađena 1758—1762. godine, Rimokatolička crkva, sagrađena 1768, Gimnazija sagrađena 1891. godine po projektu Partoša (Ogula Partos) i Lehnera (Odon Lechner). Osim zgrada na Trgu značajna su dela stare arhitekture: kuća Dimitrija Anastasijevića Sabova, osnivača Karlovačke gimnazije, sagrađena 1790. godine i ukrašena baroknim kovanim gvožđem i dvorac Josifa Rajačića iz prve polovine XIX veka.

U sremskokarlovačkim crkvama čuvaju se vredna dela likovne i primenjene umetnosti.

Najstarija je Gornja crkva (srpska pravoslavna), koja je obnovljena 1746. godine, a ikonostas je delo Dimitrija Bačevića, građanina karlovačkog. Ikonostas u Saboroj crkvi se ubraja u najreprezentativnija dela srpskog baroka, a zajednički je rad Jakova Orfelina i Teodora Kračuna iz 1780. godine. U crkvi je pet velikih kompozicija Paje Jovanovića i zbirka predmeta primenjene umetnosti. U Donjoj crkvi (srpska pravoslavna) je ikonostas iz 1828—1829, delo duboresca Marka Vujatovića, dok su ikone i zidne slike rad Dimitrija Bratoglića.

Kapela mira je, po projektu Vladimira Nikolića, iz temelja obnovljena 1908. godine.