Senjski Rudnik koji se nalazi u prelepom okruženju u srcu Pomoravlja, je osnovan 1853. godine, a krajem 19. veka najkvalitetniji ugalj se izvozio u Austrougarsku i Tursku. Vrhunac ekonomskog procvata bio je šezdesetih godina prošlog veka, kada je u mestu živelo više od 1.000 ljudi. Senjski rudnik imao je železničku prugu, dve bolnice od kojih je jedna po opremljenosti hirurške sale bila odmah iza VMA u Beogradu, metaloprerađivačko preduzeće, autotransportno preduzeće. Radile su termoelektrana, štamparija, prikazivali se filmovi i pozorišne predstave...
Ne postoji nijedna veća fabrika u Srbiji koja nije koristila senjski ugalj, i zahvaljujući upravo tom kvalitetu jama je opstala i kada je opalo interesovanje države za ovaj energent, a primat preuzela nafta.
Zasluga slučajnog pronalazača rude mrkog uglja pripala je Lazaru Panduroviću, na čijem imanju je ruda otkrivena. Inženjer iz Srema Vasilije Božić je potvrdio da se na tom terenu nalaze velike naslage mrkog uglja. Prvi rudari iz Majdanpeka stigli su u rano proleće 1853. U prvim godinama po otvaranju rudnika prokrčen je i put do Senja, a 1892. izgrađena je pruga uzanog koloseka do Ćuprije. Potkop, odnosno ulaz u rudnik, sagrađen je 1860. Zidan je u obliku luka od klesanog kamena. Bočni zidovi ispred ulaza su pod nagibom i u funkciji su konsolidacije terena i učvršćenja ulaznog luka u tunel, a zidani su od lomljenog kamena. Upravna zgrada iznad ulaza u potkop, bondručne je konstrukcije i svojim centralnim isturenim delom u temelju je oslonjena na luk. Sama zgrada sastoji se od jedne prostorije sa ulazom i tri prozora sa čeone strane. Ispred ulaza u potkop nalazi se manipulativni prostor veličine 50x60 m, koji je služio za utovar uglja. Baraka za održavanje i servisiranje mašina, kao i centralni magacin predstavljaju jedinstvenu celinu Aleksandrovog potkopa. Konzervatorski radovi izvođeni su u periodu između 1984. i 1987, a revitalizacija i prezentacija muzejske postavke nisu završene.
U Senjskom rudniku su snimljeni i film i televizijska serija "Petrijin venac", po istoimenom delu književnika i akademika Dragoslava Mihailovića.
Muzej "Senjskog rudnika" osnovan je 1974. godine u zgradi sa početka 19. veka, koja je služila kao magacin.Muzej ugljarstva u Senjskom rudniku, jedinstven u zemlji, počeo je sa radom 1980. godine i danas predstavlja centar muzejskog kompleksa Grada rudara sa orginalnom postavkom na oko 500 kvadrata, koja oslikava istoriju rudarstva na ovim prostorima dugu više od 160 godina.Muzej ugljarstva je tehnički muzej čija stalna postavka prikazuje bogatu rudarsku istoriju Senjskog Rudnika i ostalih rudnika sa podzemnom eksploatacijom koji se nalaze na teritoriji naše zemlje. U zgradi Muzeja se pretežno nalaze eksponati, makete, mape i fotografije koje govore o tehnološkom razvoju rudarstva.Pored zgrade Muzeja deo muzejskog kompleksa čini i Mašinska radionica sa postavkom usmerenom na prikaz starih zanata i svakodnevnog života rudara u Senjskom Rudniku.Deo stalne muzejske postavke čini i izložba na otvorenom (plac pored muzejskog kompleksa) sa velikim mašinama koje su se koristile u rudarstvu.
Senjski rudnik je nedovoljno posećen kraj u Pomoravskom okrugu, a predstavlja atraktivnu destinaciju kulturnog turizma. Na svega nekoliko kilometara od Senjskog rudnika su manastiri Ravanica i Manasija, Resavska pećina, Lisine, najveći vodopad u Srbiji.
