Turistička organizacija Beograd počela je 10. marta, redovne besplatne ture razgledanja Beograda tramvajem, pod nazivom „Tramvaj zvani Beograd“.
Tura tramvajem traje 60 minuta. Realizuje se petkom i subotom u pratnji licenciranog turističkog vodiča na srpskom i engleskom jeziku, u sledećim terminima:
Petak,19.00-20.00časova na srpskom jeziku, a od 20.00-21.00čas na engleskom jeziku
Subota,15.00-16.00časova na srpskom jeziku, a od 16.00-17.00časova na engleskom jeziku
Polazak je na okretnici tramvaja kod Beo Zoo vrta, a ruta obuhvata ulicu Tadeuša Košćuška, stanicu kod Beogradske tvrđave, pa pored Pristaništa, Karađorđevom ulicom do Železničke stanice, zatim Nemanjinom, Resavskom i Bulevarom kralja Aleksandra do Vukovog spomenika, pa ulicom 27. marta i Džordža Vašingtona do Beka.
Prijave se vrše sredom, četvrtkom i petkom do 16.00časova u info centru TOB, Knez Mihailova 5. Program realizuje Turistička organizacija Beograda u saradnji sa JKP GSP Beograd.
A kada je prvi tramvaj stigao u srpsku prestonicu?
Dalekog 14. oktobra 1892. godine u Beogradu je na liniji Kalemegdan-Slavija pušten prvi tramvaj na konjsku vuču u sobraćaj.
Tada je Beogradom prošao prvi tramvaj, a pre Beograda "konjski tramvaj" su imali samo Njujork, Pariz, London i Berlin. Dve godine kasnije, na liniji Terazije-Topčider, Beograd je uveo električni tramvaj, dok je 1904. godine izvršena elektrifikacija na svim tramvajskim linijama.Ovim događajem je Beograd sebe svrstao u red prvih gradova u Evropi koji su uveli električni tramvaj u svakodnevni javni prevoz. Inače, trasa pruge od Terazija do Topčidera išla je Ulicom kralja Milana do raskrsnice s Ulicom kneza Miloša "Konjski" tramvaji su bili svojevrsna atrakcija ondašnjeg Beograda.
Tokom 1906. godine na svim tramvajskim linijama saobraćalo je ukupno 16 motornih tramvaja. To su bila dva tipa dvoosovinskih kola s motorima od 35 i 35 konjskih snaga. Prvi tip je nazvan „terazijski" zato što je saobraćao kroz varoš, imao je karoseriju s udobnim ispunjenim sedištima i naslonima obloženim pletenom morskom trskom. Drugi tip kola zvao se „topčiderski" i imao je klupe s drvenim sedištima čiji su se nasloni mogli prebacivati na suprotnu stranu, tako da su putnici uvek mogli da sede licem okrenuti u pravcu vožnje.
