U Vranju je počela letnja turistička sezona, gradu meraka i bogate istorije, sa posebnom dušom.

Vranje je grad na jugu Srbije, na granici sa Makedonijom. Otuda i uticaj na arhitekturu, jezik, običaje, nošnju... kako makedonskog, tako i turskog i drugih balkanskih naroda. Vranje je možda i najbalkanskiji grad u Srbiji, čije staro jezgro, kasaba, odiše nesvakidašnjom notom orijentalnog šarma i mistike. Pored te, stare čaršije, u drugoj polovini prošlog veka, kada je imao veliki privredni uspon, nikao je novi, savremeni grad.

Bez obzira na to koja je od tri pretpostavke kada je nastalo Vranje tačna: u vreme Rimljana, Vizantije ili posle dolaska Slovena u VI i VII veku – činjenica je da je to oduvek bilo izuzetno važno geostrateško područje. Tu su se ukrštali karavanski putevi tako da je, kako nam rekoše u Vranju "najlakši put ka jednome i ka drugome, osvajače vodio preko vranjskog Pomoravlja". Prvi pisani trag o Vranju u XI veku ostavila je Ana Komnina. Ona u knjizi "Aleksijada" kaže da je raški župan Vukan 1093, u svom osvajačkom pohodu, stigao u Vranje i osvojio ga, ali se ipak povukao pred Vizantijom.

Hamam, to jest Amam, staro je tursko kupatilo, koje je obnovljeno 1956. i danas postoji kao jedna od turističkih atrakcija ovog grada. Tu je Crkva Sv. Nikole iz XVI veka, metoh manastira Hilandar i sedište episkopa vranjskih. Ova crkva se pominje i u Hilandarskoj povelji Cara Dušana, koji ju je zajedno sa okolnim selima potčinio Hilandaru.

Zgrada Načelstva okruga vranjskog, građena između 1905. i 1907, među najlepšim je zgradama svoga stila. I danas funkcioniše kao deo vranjske opštine. Ipak, najstariji spomenik kulture nalazi se četiri kilometara od Vranja, na neprohodnom grebenu između Pljačkovice i Krstilovice, dveju planina koje nadvisuju Vranjsku kotlinu. To su ruine Markovog Kala, tvrđave iz kasnog XIV veka, kojom je, u to vreme bio kontrolisan prilaz gradu.

Slavu Vranja u svetu, preko drame "Koštana" i romana "Nečista krv", proneo je jedan od najznamenitijih Vranjanaca, pisac Borisav Stanković. U "Koštani", koju je objavio 1902, prvi put u književnom delu koristio je vranjski dijalekat i govor ljudi iz južne Srbije. Takođe, "Koštana" je drama s pevanjem, a njeni najzanimljiviji delovi obiluju prepoznatljivom vranjanskom pesmom i muzikom.

Na mestu rođenja poznatog književnika otvorena je muzejkuća Bore Stankovića, koja je postala jedna od najvećih znamenitosti grada. Borisavu Stankoviću su posvećene i dve manifestacije, Borina nedelja i Borina pozorišna nedelja. Duh tradicije Vranju, svakako, daje tiha vranjska pesma, nostalgična i natopljena "žalom za mlados'". U Vranju je nastala i jedna od najpoznatijih narodnih pesama "Lela Vranjanka", koja je jedan od simbola ovog grada.

Naravno, jedan od simbola je i vranjski čoček, temperamentna igra iz ovog kraja.
Vranje je, takođe, i grad izuzetnih trubača. Trubački orkestri, inače redovni pobednici takmičenja u Guči, najčešće su iz Vranja ili okoline. U gradu i okruženju postoji desetina trubačkih orkestara.

Turistički potencijal i celokupan utisak o Vranju zasniva se upravo na tradiciji i specifičnostima juga Srbije. Na tim temeljima su nastale poznate kulturno-turističke manifestacije.

Nadaleko je čuvena i vranjska kuhinja i njegovi lokalni specijaliteti, koji Vranje čine idealnim mestom za gurmane i sladokusce. Specifičnost vranjske kuhinje predstavljaju pite svih vrsta, ali i proizvodi koji se mogu naći samo u ovom kraju Srbije, poput topenice, trljanice i sličnih, koji pružaju jedinstveni ukus orijenta.

Ako je igde prigodnije doživeti boje, zvuke i miris juga, onda je to ovde gde su se izmešale istorija, kultura, mentalitet, običaji, arhitektura. I gde se u gradskom grbu ugnezdio Beli most, po davnašnjoj legendi simbol ljubavi između Ajše, bogate Turkinje, i srpskog čobanina Stojana. I danas je na njemu mermerna ploča koja svedoči da je most podigla Ajša "da oprosti njene grehe i grehe njenih roditelja". Predanje veli da je ljutiti Selim-beg potegao pištolj želeći da ubije nesuđenog zeta, ali se devojka bacila i primila njegov kuršum. Pre nego što je izdahnula, tražila je da se od njenog miraza preko Vranjske reke podigne most. Tako je i bilo.

Vranje okružuju brdsko-planinski predeli koji presecaju dolinu Južne Morave. Od planina i planinskih vrhova izdvajaju se Besna Kobila, Zladovska planina, Kukavica, Grot, Oblik, Kitka, Pljačkovica, Krstilovica i Pržar. Kroz teritoriju grada Vranja protiče reka Južna Morava, a u samom gradu su Vranjska i Sobinska reka.

Mnogo je dobrih razloga da posetite i doživite prelepi grad Vranje ovog leta.