U bilo koje doba godine park prirode Palić nudi nešto novo, neponovljivo, inspirativno. Asocijacijom na davno izgubljeni raj, ovo sazvučje prirode i arhitekture idealno je mesto za aktivan odmor, sport, opuštanje u beskrajnim šetnjama, ili vožnji biciklom linijom plavetnila vode. Zato ne čudi što je Palić početkom 20. veka važio za mondensko letovalište ranga Karlovih Vari ili Opatije.
Sam nastanak jezera je „u tami duboke prošlosti”. Zna se da je gubilo vodu nekoliko puta i opet je dobijalo. Plitko nizijsko jezero, dugačko je nešto više od pet kilometara. Korito jezera, koje sakuplja vode sa peščara,nastalo je dejstvom vetrova na samom dodiru Subotičke peščare i Bačkog lesnog platoa. Kada je otkriveno da su voda i blato jezera lekoviti: „na pustari kojom su divljali vetrovi, a sunce pržilo sve živo”, napravljenje 1840. godine park. Prirodno okruženje banje, „Veliki park” urbanistički je uobličen i zasađen najpre na maloj površini od oko devet hektara – a danas zauzima čitavih 19 hektara. Blagost i toplinu toj zelenoj oazi pozajmljuju krošnje javora, jasena, bresta, hrasta, bagrema, lipe, platana, divljeg kestena, topola, crnog bora, močvarnih čempresa... Cvetne leje su oblikovane u baroknom stilu, zasađene sezonskim cvećem. U proleće tim prostorom gospodare lale, viole, belisi, turski karanfili, a u jesen – kane, salvije, begonije, petunije. Park je oblikovan po ugledu na engleske vrtove.
Umesto klasičnih, ravnih i simetričnih prolaza, između palićkih aleja i drvoreda vijugaju staze. Jedna od njih, ona centralna,vodi od „Vodotornja”, koji je na samom ulasku u park, pored „Velike terase”, do jezera. Veliki park je takođe stanište za šumske vrste životinja, među kojima su najbrojnije ptice. Palićko jezero poznato je po ptičijim ostrvima na kojima se gnezde ptice močvarice. Najupadljivije su bučne kolonije čaplji i galebova. Na ostrvima se nekoliko godina unazad gnezdi crnoglavi galeb (Larus melanocephalus) i to je jedino mesto u našoj zemlji gde on trenutno obitava.
Mestom izuzetnog mira, lepote i udobnosti Palić čine jezerske plaže, Ženski i Muškištrand, šetališta, hoteli, arhitektura koja snagom i dopadljivošću secesije privlači pogled na svakom koraku. Palićki zoološki vrt je, pored toga što je mesto u kome životinje žive po ugledu na svoja prirodna staništa, i svojevrsna botanička bašta.
U balskoj dvorani „Velike terase” je 1937. godine odigran prvi teniski meč u zatvorenom prostoru na tlu tadašnje Jugoslavije. A znatno ranije, pred sam kraj 19. veka, na Paliću su organizovane prave male olimpijade, međunarodna sportska nadmetanja, među kojima je, kako svedoče fotografije, bilo i vožnji jedrilicama po zaleđenoj vodi jezera.
Svaki delić čarolije kojom je Palić nekada davno privlačio svoje goste postoji i danas – i poziva na otkrivanje.
