Planina Rogozna je u morfološkom pogledu potpuno individualisana, zahvata veliku površinu i izdužena je u pravcu severo-zapad-jugoistok, saglasno opštoj geološko-tektonskoj strukturi šire oblasti. Rogozna predstavlja prostorni planinski masiv srednje visine, najčešće od 800 do 1200m, sa opštom tendencijom blagog spuštanja prema dolinama reka. Glavni greben ima slabo izražen vijugav karakter i od njega se teren spušta prema severozapadu, ka Raškoj i Jošanici, i prema istoku, ka Ibru.
Teren se sa vrhova Rogozne spušta prema Ibru vrlo blagim padom do rečne doline, zatim se najvećim delom spušta u vidu strme i oštre klisure u samu dolinu i daje joj vrlo imopzantan izgled. Takvi su Selilo kod Rezala (950m), Veliko brdo kod Gazivoda (1052), Golotin kod Veljeg Brijega (815) i Klopotnik kod Prelaza. Najistaknutija tačka kolašinske strane Rogozne jeste Bupski šiljak (1284), koji se vrlo strmim stranama izdiže iznad sela Bube, a njegovoj impozantnosti svakako doprinose i dva polja: Bupsko polje (jugozapadno) i Bojnovačko polje (jugoistočno), koja razdvaja Bubudovački potok. Istaknuti vrhovi Rogozne su Crni vrh (1504), Mliječnjak (1385m), Jeleč (1262), Glavica (1250m) i Cerovik (1226). U ataru sela Vojmisliće, na 1225m nadmorske visine, prostire se pregledna visoravan sa dobrim pogledom, odakle se pri vedrom i sunčanom danu vide Kosovska kotlina, Šar planina i Prokletije.
Teren Rogozne je izuzeto nabran, karakterišu ga različite vrste bora: normalne, kolenaste, izokline, a nedostaju dijapirske. Bore su uzdužne u pravcu severozapad-jugoistok. Usled velikog inteziteta boranja najčešće se sreću naborane strukture u vidu manjih i većih antiklinorijuma i sinklinorijuma.
Reljef Rogozne karakteriše prostrana fluvido-denudaciona površ, visine 800-850m sa koje se uzdižu fosilne vulkanske kupe, naročito zastupljene u atarima sela Grubetića, Otesa-Vojkovića i Belanske. Najviša i najbolje očuvana kupa je Jeleč grad (1.262m), ispod šumovitog Crnog vrha (1.504m), gde su ruševine srednjovekovnog grada.
Veća takva bora je ne potezu Kozarevo-Gradevica, prostire se do Čabre, pruža se u pravcu severozapad – jugoistok, sa padom zapadnog krila u proseku 55° i istočnog za oko 50°, sa lokalnim strmijim padovima. Serpentinitom su zahvaćeni manji delovi dijabaz-rožnatih serija i masivni senonski krečnjak. Česta je kombinacija više vrsta bora: u Kozarevu se prisutne i druge bore, ali je istaknuta jedna kolenasta – Babino koljeno. Za antiklinalne bore je karakteristično serpentinitsko jezgro sa jačim krljuštanjima u temenu, koja zahvataju masivne krečnjake i dijabaz-rožnačke tvorevine u serpentinitu. Ovo je predeo fliša koji je jako nabran i tek se kod sela Banje javljaju u bazi masivni krečnjaci. Pored mnogo sitnih bora, izdvajaju se nekoliko većih antiklinata, a najuočljiviji su: sinklinala – Vojmisliće – Padinska rijeka; antiklinala – duž Lučke rijeke; antiklinala duž Brausovačke rijeke; sinklinala – duž Babudovačkog potoka i nešto manje antiklinala – Sitni potok – vrh Čukarak.
Tektonska pomeranja i drugi faktori stvorili su metamorfne stene serpentinita zelenih ili crnih boja, koje u poslednjoj fazi raspadanja prelaze u belu boju. Serpentiniti su obično nosioaci azbestnog minerala. Osim azbesta, u serpentinama se mestimično stvaraju i hromiti od mahme, te blizu sela Rujište leže debeli slojevi azbesta, a blizu Jagnjenice se nalaze hromne naslage. Ove pojave se jasno uočavaju prisustvom različitih boja - ljubičaste, zelene, žute, crvene, crne, mrke i dr. – na gornjoj obali puta, na potezu od Žeravice do Jagnjenice.
Intezivno ubiranje je dovelo do utiskivanja (intruzija) sanidinskih dacita, trahita i mlađih dacita i andezita, kao posledice vulkanizma, te se vidi vulkansko grotlo na Crnom vrhu.
Preko Rogozne je prolazio karavanski put koji je povezivao Bosnu sa Skopljem i Solunom. Njima se navećim delom kretala trgovina sve do izgradnje ibarske železnice, kada je varošica Raška preuzela glavnu ulogu utovarno-istovarne stanice za robu većeg dela Noviopazarskog sandžaka.
Snažna vulkanska aktivnost stvorila je uslove za pojavu rudnih žica (galenit, pirit, sfalerit) koje su u srednjem veku eksploatisane, o čemu svedoče ostaci troske i drugi rudarski tragovi. Na pomenutom karavanskom putu postojala je u srednjem veku rudarska varoš Rogozno, sa rudarima Sasima i dalmatinskim trgovcima. Na Rogozini su ostaci srednjevekovnog grada Jeleča, oko kojeg je postojala istoimena župa.
