Sivi vuk je holarktička vrsta roda Canis, srodnik domaćeg psa. Na svetskoj je crvenoj listi zaštićenih vrsta, a na Vlasini je strogo zaštićena vrsta.

Veličina i masa vukova variraju, usled velike površine areala i naseljavanja različitih staništa. Najveći vukovi (žive u šumskim područjima Letonije, Belorusije, Aljaske iKanade) dosežu dužinu tela (od vrha njuške do početka repa) do 160 cm, a rep je dugačak još do 52 cm. U ramenima je visok oko 80 cm a mogu doseći težinu do 80 kg. Najmanji vukovi žive na Bliskom istoku i na Arabijskom poluostrvu. Dužina tela im je oko 80 cm, težina 20 kg a rep je dug oko 29 cm. Ženke su oko 2 do 12% manje od mužjaka i 20 do 25% lakše od njih.

Do početka razvitka poljoprivrede i stočarstva vuk je bio najrasprostranjenija zvijerna zemlji. Bio je rasprostranjen u cijeloj Evropi i Aziji sve do severne Afrike kao u severnoj Americi. U velikim delovima tog nekada divovskog područja rasprostranjenosti, a naročito u zapadnoj Evropi i severnoj Americi, ljudi su ga gotovo iskorenili. U istočnoj Evropi, na Balkanu, u Kanadi, Sibiru, Mongoliji i u manjoj meri u Iranu još postoje veće međusobno povezane populacije vukova. U ostalim dijelovima areala, vuk se sreće još samo u malim, međusobno izolovanim populacijama koje obuhvataju i manje od 100 životinja.

Vukovi žive u velikom broju najrazličitijih mesta. Zahvaljujući svojoj velikoj prilagodljivosti, uspevaju da žive i u ledenim područjima Grenlanda i Arktika, kao i u pustinjama Severne Amerike i Centralne Azije. Većina vukova nastanjuje travnata područja i šume. Danas je poznat pre svega kao šumska životinja, ali to je posledica činjenice da ga je čovek vrlo davno potisnuo s otvorenih područja.

Iako se u divljini može doći do susreta sa usamljenom jedinkom vuka, normalan socijalni život vukova odvija se u čoporu. Vučji čopor se u pravilu sastoji od roditeljskog para i njihovih potomaka, dakle, reč je o porodici. Vukovi (za razliku od domaćih pasa) polno sazrevaju tek s dve godine i do tog vrijemena ostaju s roditeljima. Prošlogodišnji mladunci pomažu roditeljima u podizanju mlađe generacije. U normalnim okolnostima, u jesen se vučji čopor sastoji od roditeljskog para, njihovih prošlogodišnjih, kao i mladunaca iz te godine. S dostizanjem polne zrelosti, mladi vukovi po pravilu napuštaju teritoriju svojih roditelja i kreću u potragu za vlastitim. Roditelji se zovu alfa-par i dominantniji su u odnosu na svoj podmladak, pa stoga nema borbi oko dominacije. Jedino se mladi vukovi takmiče oko pozicije beta vukova. Oni koji ne uspeju da dostignu ovaj rang postaju omega-vukovi, na najnižem položaju. Do parenja između srodnika nikad ne dolazi, čak i kad ne postoji drugi seksualni partner. Pri tome, mužjak je taj koji odbija parenje. Razdoblje skotnosti je oko šezdeset dana, a u jednom leglu je u pravilu između troje i sedam (ponekad se dogodi i četrnaest) mladunaca. Vukovi u divljini obično žive 8 do 9 godina. Američki bizon se brani od čopora v

Osnovu vučje hrane čine veliki biljojedi, pri tome lovi onu vrstu koja je najčešća u području na kojem živi. Na severnim delovima teritorije na kojem su rasprostranjeni pretežno love učoporu sobove, irvase, srne ili neku drugu divljač iz porodice jelena. U njihovu lovinu u Istočnoj Evropi spadaju i divlje svinje. Redovno love i male glodare kao što su zečevi, kunić, krtice, pacovi i miševi. U slučaju nestašice divljači, vukovi će jesti i strvinu i otpatke, kao i lubenice, krastavce i dinje. Vitamine i neophodne elemente za razvoj organizma vukovi ne dobijaju isključivo hraneći sebiljojedima, nego i sami jedu biljnu hranu. U vrlo kvalitetnu hranu za vukove ubraja se raznobobičasto voće, kao i listovi nekog bilja i trave. Ogromna i neutoljiva proždrljivost vukova spada u područje bajki i legendi. Prema aktuelnim istraživanjima, godišnja potreba jednog vuka za hranom kreće se između 500 i 800 kg po pojedincu. U proseku, vuk jede oko 2 kg dnevno, ali se pri tome mora uzeti u obzir i duža razdoblja u kojima vuk ne uspeva da ulovi ništa. Zanimljivo je to da, vuk može pojesti odjednom i do 10 kg mesa, ali on je veoma snalažljiv i umesto da sve to lepo svari, on deo tog mesa povrati i zakopa ga kao zalihu. Mladi vukovi često love i jedu insekte.