Različiti parametri definišu koja vrsta životinja je retka, a najvažniji su geografska rasprostranjenost, brojnost , kao i pritisak na njena staništa i opstanaki. U Srbiji se ne vodi dovoljno računa o retkim životinjama, kojih je iz godine u godinu sve manje.
Ilustrativan je primer risa (Lynx lynx), koji nastanjuje relativno prostrano područje na istoku i jugoistoku Srbije (područje Karpato-balkanskog planinskog sistema), podvrsta karpatski ris (Lynx lynx carpathicus), a najjužnije krajeve Kosova i Metohije (područje Šarplanine i Prokletija) – podvrsta balkanski ris (Lynx lynx martinoi). U istočnoj Srbiji poslednjih decenija povećale su se površine koje nastanjuje ris, prvenstveno zbog solidne hrane, slabe naseljenosti i relativno očuvanih staništa, kojima se kompenzuju negativni efekti uvek prisutnog krivolova.
OSOBINE: Dužina tela im je do 1,30 m (uz dodatak repa od 11 do 25 cm) a u ramenima su visoki oko 65 cm. U srednjoj Evropi, zavisno od područija gde žive, prosečno su teški od 20 do 26 kg (krajnje vrednosti su 12 do 37 kg). Ženke su s prosečnom težinom od 17 do 20 kg (krajnosti su 12 do 29 kg) znatno lakše od mužijaka. Zajedničko svim vrstama risova su šiljaste uši s čuperkom dlake na vrhu i kratak rep. Krzno im je đućkasto do sivo smeđe i često prošarano tamnijim pegama do eventualno prugama. Šare zavise od okoline i od područija do područija su različite. Ova vrsta ima izražene čuperke, duže dlake na obrazima. Imaju vrlo oštar vid i istaknut sluh koji im omogućava da lako otkriju plen. U većini aspekata, ponašanje risa podseća na ponašanje leoparda. Uglavnom žive samačkim životom, iako ponekad nekoliko risova živi zajedno. Vrlo su divlji i obično ih je teško videti u prirodi.
