Muzej Ermitaž (u Rusiji je to bio naziv za vile izvan grada i paviljone s parkovima) nalazi se u Ruskom gradu Sankt Peterburgu i predstavlja jednu od najvećih, najlepših i najstarijih umetničkih galerija u ljudskoj istoriji i kulturi.
Njegova ogromna zbirka izložena je u 6 zgrada, a glavna je zgrada zapravo Zimski dvorac koji je nekada bio zvanična rezidencija ruskih careva a projektovao ga je italijanski arhitekta Bartolomeo Rastreli, smestivši ga na obalu reke Neve koja protiče kroz Sankt Peterburg, tačno preko puta zlatnih tornjeva crkve Svetih Petra i Pavla.
Unutrašnjost palate oduzima dah pred pogledom na izrezbareni beli mermer širokog hodnika koji vodi prema raskošnim prostorijama sa stubovima i ukrašenim tavanicama, kristalnim lusterima i zamršenim mozaicima. Kolekcija umetničkih postavki koju je započela još Katarina Velika 1764. sa 255 slika, danas je narasla na više od 3 miliona izložbenih objekata, uključujući i remekdela velikih majstora poput Leonarda da Vinčija, Mikelanđela, Rafaela, Ticijana, Rembranta, Rubensa, Renoara, Sezana, Monea, Pisara, Van Goga, Matisea, Gogena i mnogih drugih. Ermitaž je toliko velik da bi, prema računici pedantnih statističara za obilazak celog muzeja, ako bi se svakoj izložbi posvetio samo jedan minut, bilo potrebno čitavih 10 godina.
U XI veku Nikola I. je izgradio tzv. „Novi Ermitaž" po kreaciji nemačkog arhitekte Lea Von Klenzea u koji je smeštena čitava zbirka i koja je otvorena za javnost 1852. godine. Nakon revolucije 1917. muzej povećava fokus ka nacionalnim umetničkim delima koja su od tada, kao i danas, smeštena u svim zgradama Ermitaža i Zimskog dvorca.
Čuvene zbirke antičke, indijske, islamske i ostalih umetnosti samo su jedna od odlika koje Ermitaž čine najvećim muzejom na svetu, a posebnu atrakciju čine remekdela od perioda renesanse pa sve do početka XX veka, kao i zbirke mnogobrojnih grafika i crteža, pa i medaljona i novčanica kojih ima u milionima primeraka.
Od šest građevina koje čine Ermitaž, njih četiri (Zimski dvorac/palata, Mali Ermitaž, Stari Ermitaž i Novi Ermitaž) otvorene su za javnost, dok su preostale dve (Pozorište Ermitaža i Pomoćni dom) zatvorene. Osim njih, zanimljivo je da uprava Ermitaža vodi i obližnje muzeje: Palata Menšikov, sa postavkama vezanim za rusku umetnost XVIII v.), Muzej porcelana, skladište u Staraja Derevnja i istočno krilo Glavne upravne zgrade.
Zanimljivo je napomenuti kako muzej ne radi ponedeljkom, a ulazi se kroz dvorište Zimskog dvorca.
Pre posete Ermitažu, svakako se treba dobro pripremiti jer ni malo nije lako odabrati šta od tog obilja umetničke lepote pogledati. No svakako se ne bi trebali, između ostalog, propustiti tzv. „Rafaelov hodnik" - kopija poznate galerije u Vatikanu, koju je projektovao arhitekta Donato Bramante, a oslikali ga Rafaelovi učenici po njegovim nacrtima i koji je izgrađen po isključivoj želji Katarine Velike, kao i „Galerija sa blagom" – gde se mogu videti i nezamislive stvari, od zlatnog toaleta pa sve do 7.000 godina starih zlatnih minđuša, koje su izrađene sa takvom preciznošću i detaljima, da ih ni čuveni francuski juvelir i draguljar Petar Karlo Faberže, na zahtev ruskog cara Aleksandra III, nije uspeo da ih reprodukuje.
Napisao: Aleksandar Devetak
