Manastir se nalazi u ataru sela Brezovca na jugoistočnoj strani planine Venčac, iznad potoka Kamenice, pet kilometara jugoistočno od Aranđelovca, šest i po zapadno od Topole.

Prema nakandno postavljenom natpisu, uzidanom iznad južnih vrata crkve, vidi se da je manastir sagradio 1444. godine despot Đurađ Branković, da je pojala narednih sto pedeset pet godina, da bi nakon toga do 1795. godine bila pusta. U vreme dok je bila aktivna, značajna je komunikacijska tačka na glavnom putnom pravcu koji je vodio iz Beograda preko manastira Pavlovca za Rudnik, Ostrovicu, Žiču i Kosovo. Priređivači osmanskih popisa crkvu u Brezovcu identifikuju sa manastirom Svetih Arhanđela kod sela Šatornje koji ima i drugo ime – Rahičić, Rajičić, Ralančići. U defterima se vidi da manastire najčešće obrađuju stanovnici okolnih naselja, što navodi na zaključak da monaško bratstvo nije bilo brojno. Jedino je 1528. godine pomenut monah Nikodim.

Crkva je nakon obnove 1795. godine bila parohijska, o čemu svedoče fragmenti nadgobnih ploča sveštenika umrlih 1828. i 1834. godine koje su ugrađene u donjoj zoni oltarskog zida crkve. Nakon što su dobili odobrenje od kneza Miloša, parohijani ove crkve 1836. godine započinju obnovu i prepokrivanje o čemu je ostavljen zapis urezan na ploči iznad južnog portala crkve.

Brezovački manastir do kraja XX veka biće parohijska crkva, da bi od Episkopa šumadijskog Save bila proglašena manastirom, koji će oživeti za vreme Episkopa šumadijskog Jovana.

Crkva je u planu jednobrodna građevina sa veoma izduženim pravougaonim naosom i tri nejednaka traveja po dužini, ulazima na zapadnoj i južnoj strani i apsidom prema istoku. Zapadni i srednji travej približno su jednaki, dok je istočni nešto duži. Apsida je spolja i iznuta polukružna. Priprata kvadratne osnove, sa dva široka, lučno završena bočna prolaza, naknadno je prizidana. Sa unutrašnje strane podužni zidovi su raščlanjeni parovima naspramnih pilastara premošćenih ojačanim lukovima, na koje nalaže poluobličasti svod. Fasade su neraščlanjene i bez ikakvog ukrasa. Jednodelni prozorski otvori, lučno završeni, postavljeni su u istom nivou. Plitak kameni sokl obuhvata celu građevinu. Crkva je ozidana lomljenim kamenom, opekom i krečnim malterom. Krov je dvoslivan blagog nagiba i malih streha, pokriven ćeramidom. Građevina je dosta rsutično i nevešto preziđivana 1795. i 1836. godine, tako da se njeni prvobitni oblici teško mogu sagledati.